Nog 2 weken...

De afgelopen week 2 afscheidsfeestjes gehad, nu komt de vervelende kant ook wel naar boven. Zoals Marlies vorig weekend al zei: Het is fantastisch om te bedenken dat je over 3 maanden vertrekt, maar als je nog maar 2 weken over hebt, is het heel anders... Na een paar dagen met een raar gevoel te hebben rondgelopen, heeft het Nederlandse weer voor een omslagpunt gezorgd: Er komt inmiddels al een paar dagen van dat witte spul uit de lucht en mijn scheldwoordenvocabulaire heeft een hoogtepunt bereikt. Wat een $%#$%^-land is dit! Google zegt dat het in Vila Real op dit moment 20 graden is. Weliswaar wordt het niet nadrukkelijk genoemd, maar het lijkt er sterk op dat deze temperatuur niet vergezeld wordt door sneeuw.

Door de griep getroffen, heb ik vandaag besloten het huis ondersteboven te keren op zoek naar alles wat van mij is. Dit om te voorkomen dat ik over 2 weken als "verrassing" erachter komt dat ik hier een spinnewiel, aambeeld of tafelvoetbalspel heb staan wat ik nooit gebruik, maar dan toch echt wel moet meenemen of opruimen. De afgelopen 4 weekenden heb ik keurig elke zondag een vuilniszak gevuld met allerlei troep die hier al jaren ligt, maar volstrekt nutteloos bleek te zijn. Vandaag de laatste 2 vuilniszakken eruit gewerkt: Waarom bewaarde ik 2 dezelfde perforators, een volledige set vingerverf, kwasten zonder haar en van die lelijke t-mobile tafelkleden die je steeds op je verjaardag thuisgestuurd krijgt? Hoog tijd om dit in een zak aan de weg te zetten. De boeken zijn nu allemaal ingepakt, dvd's hebben vorige week al een tijdelijk ander onderkomen gevonden en de eerste kast is nu echt leeg!

De rest van de middag was voor strijken en opruimen gepland, maar helaas blijk ik daar geen zin in te hebben en breng ik de rest van de dag, vergezeld door Tim, onderuitgezakt op de bank door met een supermariocontroller in de handen. Druk discussierend over het feit dat je hoger springt en harder rent als je harder op de knopjes drukt en de vraag of de voordelen van het dragen van een kikkerpak wel opwegen tegen het esthetische nadeel, is het al snel weer donker: De ultieme zondagmiddag, die uiteindelijk wordt afgesloten met een pizza, bezorgd door een jongen die er minimaal een half uur over heeft gedaan zichzelf 4 kilometer door de sneeuw hierheen te worstelen en dan na 8 trappen op te klimmen weer aan de terugweg kan beginnen. Ja, dit ga ik wel missen.